Kimileri ile sık sık görüşüyorum. Kimileri ile çok az. Sevmediğimden değil. Bilirsiniz işte; vakit darlığından, mesafeden, pek fazla şey paylaşamadığımızdan, ilgi alanlarımızın değişik olduğundan veya hayata bakış açımızın farklı olduğundan, vesaire. En azından kendi açımdan kimseyle kötü hissetmiyorum kendimi. Herhangi bir aile ferdi ile karşılaşsam hal hatır sorabilir durumda hissediyorum. Belki bu onlar için geçerli olmayabilir, bilmiyorum. Ama sonuçta aile gibiyiz işte...