Bu dünyada yürüdüğümüz sürece bizi taşıyan ayaklarımız,
Daha ana rahmindeyken bizim için atmaya başlayan kalbimiz,
Doğduğumuz andan beri son nefesimize kadar bizim için nefes alan ciğerlerimiz,
Her güne kalktığımızda bizi her seferinde yine aydınlığa kavuşturan gözlerimiz,
Bir ses geldiğinde onu yakalayıp bize sunan kulaklarımız,
Güzel de olsa kötü de olsa hiç ayırt etmeden kokuları bize duyuran burnumuz,
Acı tatlı demeden tatları bizim için alan, bizim için herşeyi söyleyen dilimiz,
Bu hayatta onu tam olarak anlayamıyacağımız, ama herzaman bizi anlayan, içinde sırlar barındıran beynimiz,
Gerçekten bizim mi?
B.T.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder