21 Ağustos 2013 Çarşamba

"Lessen uit Andalusië"

Een mooi en informatief stuk dat ik heb gelezen wil ik graag met jullie delen. De schrijfster heeft zeker gelijk dat hier les uit kan worden getrokken voor vandaag.

B.

Bron: MoslimVandaag Exclusief | 20 juli 2013 | Jaargang 1 | Nummer 9 | www.moslimvandaag.nl

In het jaar 92 AH landden de moslims in Spanje. Zij heersten daar tot het jaar 897 AH. Dat betekent, dat zij daar voor de duur van wel 805 jaar verbleven. De islamitische geschiedenis begon bij de eerste openbaringen van de Qur’an aan de Profeet Mohammed (v.z.m.h.), ruim 1400 jaar geleden. Meer dan de helft van deze periode maakte Spanje daar dus deel van uit!

Waarom is de geschiedenis van Andalusië voor ons zo belangrijk? Wel, het verhaal van Andalusië illustreert op doeltreffende wijze zowel waar eenheid toe leidt, als waar verdeeldheid toe leidt. De keuze aan ons is wat wij hier mee doen. In Andalusië hadden de moslims succes zolang zij in een pluralistische maatschappij met respect en tolerantie ten opzichte van elkaar samenleefden. Toen zij elkaar begonnen te bestrijden gingen zij ten onder.

Andalusië was een mix van drie beschavingen of culturen: de Arabische, Amazigh (Berber) en de Spaanse. Daarnaast was het een mix van drie religies: islam, christendom en jodendom. Het was een gift van Allah, die ervoor zorgde dat de wereld welvaart en vooruitgang kende. Wie ernaar verlangt om een welvarende natie op te bouwen zou uit deze magische mengelmoes een les moeten trekken. Andalusië is een spiegel waarin onze huidige situatie wordt gereflecteerd.

De Arabieren die in Andalusië woonden waren anders dan nu. Ze waren creatiever. Het geheim lag in deze magische mengelmoes van culturen en religies. Dit gegeven is van groot belang voor jongeren die ambitieus zijn en hun leven willen hervormen.

Ze kunnen in vele islamitische figuren een rolmodel vinden. Denk maar aan Oqba bin Nafi , Musa bin Nusayr en Tariq ibnu Ziyad, die Andalusië onder het islamitische bewind brachten. Of Abdurrahmaan ad Dakhil, die de gebieden verenigde. Of Fatima Al Fihriyya, die een universiteit bouwde die Europeanen opleidde. Of `A’isha al Hurra, die vrouwen leerde wat echte vrijheid is.

Allah heeft de regels bepaald die op de aarde gelden. Een van die ‘Gouden Regels’ is dat we verloren zijn als we onderling verdeeld raken. Om exact die reden waren de moslims 800 jaar later gedwongen om het land te verlaten. Dit was nooit eerder voorgekomen in een moslimland. Een van de redenen dat dit hier wel gebeurde is, dat zij hun eenheid waren kwijtgeraakt. Velen streefden individuele belangen 
na als geld, macht en aanzien. Het feit dat veel moslims het niet meer zo nauw namen met de religieuze waarden bracht hen in conflict met moslims die dat wel deden. Zij identificeerden zich niet meer met elkaar. Integendeel, het lukte hen niet op een constructieve manier met elkaar te communiceren en 
zij begonnen elkaar te bestrijden. Ze zagen zichzelf niet langer als Andalusiërs en zij zagen Andalusië niet meer als hun thuisland.

Met andere woorden, ze zagen zichzelf als aparte etnische of religieuze groepen. Het verwaarlozen van deze eenheid zorgde uiteindelijk voor hun ondergang.

En wat zien wij vandaag de dag gebeuren in de islamitische wereld? In plaats van de handen ineen te slaan en de uitdagingen van de maatschappij gezamenlijk aan te pakken, verspillen wij onze tijd en energie aan het bestrijden van elkaars meningen en gedachtegoed, zonder onderscheid te maken tussen hoofd en bijzaken. Groeperingen die elkaar verketteren zonder oplossingen te bedenken voor de problemen waar de samenleving mee kampt, laat staan deze uit te voeren. Individuen die het als hun levenstaak zien fouten te vinden in welk initiatief dan ook, genomen door hun idealistische geloofsgenoten om de maatschappij er bovenop te helpen. Allemaal oorzaken voor het falen van de Oemmah (de islamitische gemeenschap): het ontbreken van eenheid. Het is gemakkelijk om met een 
vinger te wijzen naar een maatschappij die zogenaamd vijandig staat ten opzichte van de islam. Laten wij eerst zorgen dat wij niet meer vijandig staan ten opzichte van elkaar. Dan hebben wij meer dan de helft al gewonnen.

Asma Claassen
Beleidsadviseur identiteit

p.s.
Ik moest denken aan de volgende versen: Al-Anfal 73, As-Saff 4, Al-'Imran 103-105. En zo zijn er nog velen...

Hiç yorum yok: