20 Nisan 2013 Cumartesi

İki göl arası

Geldim yine "göller arası" denilen yere. Kendimi de biraz öyle hissediyorum; iki değer, doğru ve yanlış, arasında. Sanki tepeleri pudra şekerine batırılmış dağlarda ayağım kaysa yanlışa düşeceğim. Dikkat etmem lazım. Ederken de ister istemez yanlışlar yaptığımı biliyorum. İnşaallah küçük yanlışlardır, ki yaptığım iyi şeylerle Rabbimin vaadine nail olurum da üzerini örter.

Dünyadaki "cennet" denilebilecek bölgelerden biri burası. Alp dağlarının yükseldiği ülkeler. Yerlileri de bunun farkında mı acaba? Bir sanat eseri bu tablo. Gökte ve suda kullanılmış maviler. Karada ve dağlardaki yeşiller. Tepelerine ve yamaçlarına serpilmiş kar ve şaleler. Aralarından göze batmadan kıvrılan yollar. "Olmaz" böyle bir sanatçı! Şükrettim. Kendimi içinde kaybetmeden misafir olup geçmem lazım diye ikna ettim kendimi.

Anılar canlandı burada. Şükrettim. Dört sene önce bu bloğa ilk yazımı yazmıştım tam bu yerde. Düşünüyorum da. Neler yaşadık be bu arada. Acılar ve tatlılar. Kaybetmeler ve bulmalar. Bir yol tutturdum gidiyorum bakalım...




B.T.

5 Nisan 2013 Cuma

Bir hayat felsefesi (Yeter)

Bir konuda yeterliliğimize değil,
Bütün konulardaki yetersizliğimize bakmalıyız.
Devamlı.
Çünkü insan acizdir.
Çünkü konuları, olayları, insanları kusursuz değerlendiremez...

B.T.

19 Mart 2013 Salı

Irak

Seninle zamanında ne olabileceğimizi özlüyorum...

B.T.

16 Mart 2013 Cumartesi

Kitap & Film

Yukarıda "kitaplar" ve "filmler" sayfaları eklenmiştir ve devamlı güncellenecektir.

1 Mart 2013 Cuma

Biz bir aileyiz

Son günlerde düşünüyorum da... Biz bir aileyiz. Arkadaşlarımla, dostlarımla (ki bunlar arasında bana göre olan farkı bir ara yazmıştım) olan ilişkim akrabalarımla olan ilişkimden farklı değil.

Kimileri ile sık sık görüşüyorum. Kimileri ile çok az. Sevmediğimden değil. Bilirsiniz işte; vakit darlığından, mesafeden, pek fazla şey paylaşamadığımızdan, ilgi alanlarımızın değişik olduğundan veya hayata bakış açımızın farklı olduğundan, vesaire. En azından kendi açımdan kimseyle kötü hissetmiyorum kendimi. Herhangi bir aile ferdi ile karşılaşsam hal hatır sorabilir durumda hissediyorum. Belki bu onlar için geçerli olmayabilir, bilmiyorum. Ama sonuçta aile gibiyiz işte...