5 Eylül 2012 Çarşamba

Dön gel

Gecenin içinden sesleniyorum
Karanlıklara bürünmüş
Yalınız kalabalıklardan
Dallarım toprağa deyiyor gibi
Köküm göğe ermiş
Duyun
Yağmur yağıyor yukarı doğru
Görün
Güneş batıdan değil güneyin kuzeyinden doğuyor
Ay bölünmüş artık dolmuyor
İkisi okadar ışık saçıyorlar ki
Etraf kapkaranlık
Dünyaya baktıklarında bizi arılar gibi
Karıncalar gibi yoğun görüyorlar
Sayımız git gide artıyor
Ama ne ile meşgul?
Kadınlar erkek olmuş
Erkekler kadın
Ama herkes çocuk
İnsanlar hayvanlaşmış
Hayvanlar insanlaşmış
Ve bizi anlamıyorlar
Bitkiler şahit
Farkındalık uzak
Bilinç uzak
Cehalet yakin
Cehenneme o kadar yakınız ki
Gözyaşı dökülmeden buharlaşıp gidiyor
Cennete de o kadar uzak
Gökyüzünde hiç bir yıldız göremezsin
Hepsi kaymış
Dileklere kurban gitmişler
İnsanlar kendi yurtlarında kayıp olmuşlar
Neyin peşinden koşuşturuyorlar?
Kimileri zan içinde emin
Kimileri emin olduklarından ırak
Önderlerin ayak izleri silinmiş
Yollar artık belirsiz
Yollar artık yolsuz
Ama senin hâlâ seçme imkânın var
Öyle gidecek misin?
Yoksa dönüp gelecek misin?
Hadi dön
Hadi gel
Artık
Dünyayı - bir daha - tersine dönderelim

B.T.

Hiç yorum yok: