Wetten vs. Menselijkheid

We worden alleen nog maar geleid door regels en wetten. We zoeken de grenzen op en proberen zo elke situatie uit te buiten. Het doel is om er zelf beter van te worden. En dat is geoorloofd; we houden ons immers aan de regels. Pas als die worden aangepast passen we ons aan; niet eerder. Alles is toegestaan zolang je je aan de wet houdt. Denk hierbij niet alleen aan individuen, maar ook aan bedrijven en de overheid.

Empathie, altruïsme en opofferingsgezindheid zijn ver te zoeken. Deze waarden worden niet meer gekoesterd. Wat je voor jezelf wilt een ander ook gunnen, echt van harte gunnen, is niet van deze tijd. Wat over blijft is dat we alleen nog maar worden geleid en beperkt door wet- en regelgeving. Sommigen deinzen zelfs daar niet eens meer voor terug.

Hoezo zijn wij nog menselijk? Volgens welke definitie? Wat is het dat ons werkelijk in het leven nog drijft? Ik denk dat dat op de eerste plaats zelfzucht is en dat hebzucht, aanzien, status en gemakzucht daar direct achteraan komen en als er verderop in dat rijtje nog plek is; wellicht nog iets menselijks. Niet omdat we dat echt zijn, maar meer om ons geweten te sussen. Ons geweten dat zou moeten schreeuwen om medeleven en steun voor de behoeftigen en diegenen die niet menselijk worden behandeld en tekort worden gedaan. Natuurlijk denken we daarbij aan mensen in arme landen, maar het kan net zo goed een familielid, buurman, collega, vriend of je werknemer zijn hier in Nederland.

Je kunt zeggen dat je dit alles niet ziet, maar het is er. Bewustzijn hiervan is de eerste stap waarvoor je kunt kiezen. De vraag is; wat ga je doen ALS je hiervan bewust wordt?

B.T.