Mantık alt etmiş sizin yanınızda.
Siz olmasanız o ne yapar? Ne yapabilir ki tek başına?
O sizi bastırıyor bazen, ama çoğu zaman siz onu.
Ah duygular.
Bizi bizden alan, elimizde olmayan, parmağında oynatan.
Dağ gibi ayakta tutan bizi, kum gibi bir o yana bir bu yana savuran.
Ah duygular.
Doğru davranan için içimize vesvese düşüren.
Yanlış yapana sevgi besleten.
Kötüyü iyi gösteren, iyiyi kötü.
Ah duygular.
Empati yapabilmemizi sağlayan.
Müzik dinlediğimizde saklandığı yerden çıkan.
Baş edemediğimizde bulamıyacağımız bir yere gizlenen.
Ah duygular.
Bizi kör edip sevdiğimize bağlayan.
Gözyaşı döktüren. Kışkırtıp şiddete zorlayan.
Sayenizde kendimizi en büyük hissederiz, sayenizde en küçük.
Ah duygular.
Evlatlarımıza kayıtsız şartsız bağlayan. İnsan sevdiren.
Bize düşman kazandıran. Başımızı belaya sokan. Akıl erdirtmeyen.
Ah Duygular.
Siz hep önden gidersiniz, biz de hep mantıkla arkanızdan koştururuz.
Keşke mantıkla elele gitseniz; nice güzellikler, doğrular doğururdunuz.
Sağlam kararlar alan güçlü bir kişilik koyardınız ortaya.
Aslında siz bizim bir parçamız değilmisiniz?
Bizi biz yapan siz değilmisiniz?
Ah duygusuz duygular.
Kâh mutlu edersiniz kâh mutsuz.
Sizi anlamak çok güç...
B.T.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder